Większość
soli srebrowych rozkłada się pod działaniem krótko falowego światła i
promieniowania ultrafioletowego, wydzielając srebro metaliczne, rozkład
ten nazywa się fotolizą albo rozkładem fotochemicznym. W fotolizie nie
ulega siarczek i fluorek srebra. W światłoczułych materiałach
fotograficznych spotyka się najczęściej bromek srebra z małą domieszką
jodku, mieszanie bromku i chlorku srebra oraz rzadziej czysty chlorek.
Wszystkie te sole stanowią związek chemiczny srebra z pierwiastkami
grupy chlorowców: chlorem, bromem i jodem. Noszącymi nazwę chlorowców z
greckiego „tworzące sole”. Dlatego nazywa się je halogenkami srebra. Wszystkie halogenki srebra mało rozpuszczalne w wodzi. Wszystkie te trzy
halogenki bardzo łatwo rozpuszczają się w roztworze cyjanku potasu,
który używany jest rzadko do utrwalania obrazu fotograficznego ze
względu na swoje właściwości.
Wytwarzanie halogenku srebra może się odbywać różnymi sposobami, z których najważniejsze jest mieszanie wodnych roztworów soli srebra np. azotanu lub siarczanu i rozpuszczonych w wodzie halogenków sodu, potasu, amoniaku. Przebieg reakcji chemicznej jest bardzo prosty zarówno azotan srebra (AgNO3) jak i chlorek sodowy (NaCl) są w roztworze częściowo rozdzielone na jony, tzn. cząsteczki naładowane elektrycznie. Między cząsteczkami między nie naładowanymi i naładowanymi ustala się stan równowagi:
Wytwarzanie halogenku srebra może się odbywać różnymi sposobami, z których najważniejsze jest mieszanie wodnych roztworów soli srebra np. azotanu lub siarczanu i rozpuszczonych w wodzie halogenków sodu, potasu, amoniaku. Przebieg reakcji chemicznej jest bardzo prosty zarówno azotan srebra (AgNO3) jak i chlorek sodowy (NaCl) są w roztworze częściowo rozdzielone na jony, tzn. cząsteczki naładowane elektrycznie. Między cząsteczkami między nie naładowanymi i naładowanymi ustala się stan równowagi:
AgNO3 óAg+ + NO3+
NaCl ó Na + + Cl-
W chwili mieszania się roztworów, wszystkie jony mają jednakową okazję do spotkania się. Para jonów Ag+ i Cl- tworzy związek bardzo mało rozpuszczalny w wodzie czyli chlorek srebra (AgCl). W skutek czego spotykające się jony Ag+ i Cl- łączą się ze sobą i wytwarzają osad chlorku srebra AgCl↓
Ag+ + Cl- ó AgCl↓
Pozostałe jony Na+ i NO3- nie tworzą mało rozpuszczalnego związku i pozostają w roztworze nad osadem chlorku srebra W miarę ubywania jonów Ag+ i Cl- rozpuszczona substancja AgNO3 i NaCl tworzą nowe jony które w dalszym ciągu łączą się na chlorek srebra aż do
zupełnego rozpuszczenia jednego z reagujących składników. Nadmiar
drugiego składnika pozostaje w roztworze. Teoretycznie możliwe jest
dobranie takiej ilości obu składników aby ilość jonów Ag+ była taka sama jak Cl-. W Tym przypadku po wytworzeniu osadu chlorku srebra powinno pozostać w
roztworze tylko taka ilość tych jonów jaka odpowiada chlorkowi srebra w
wodzie. W taki sam sposób można wytworzyć osady bromku srebra i jodku
srebra Ag+ + Br- ó
AgBr. Są one bardzo podobne do osadu chlorku srebra i w obserwacji
wzrokowej różni się od niego tylko zabarwieniem. Chlorek srebra jest
biały, bromek srebra jest żółty a jodek srebra zielonkawożółty. Jeśli do osadu chlorku srebra dodać roztwór jakiegokolwiek bromku np. bromku potasowego to pod wpływem jonów bromkowych (Br-). Chlorek srebra zamienia się częściowo lub całkowicie w bromek srebra. Podobnie chlorek i bromek srebra zamieniają się w jodek srebra pod wpływem roztworu jodku potasowego zawierającego jony J-.
wszystkie trzy halogenki srebra zamieniają się szybko w brunatny
siarczek srebra pod działaniem bromu siarczkowego znajdujących się w
roztworze siarczku sodowego (Nas). Przemiany te prowadzą zawsze do
powstania najmniej rozpuszczanych soli srebra. Spotyka się je w procesie
wytwarzania emulsji chlorowosrebrowej i tonowania obrazów.
